<<<<<<<

Geutterstourz

„Hut hàts de Petrus doch gouët ggmàint mit euïs“ hàt me–n amig na ggsàit gghaa „ Petrus schick moorn pitti t’Sounn“ – Péétrouss ? wië chounnt dèè dezouë ? Isch dèè neud stàndig am Ygang zoum Himel ound pruëfft wèr tèurff ine ? Boummlet dèè neud euppedië – mit eme–n Àngel zou zwàit ? T’Leuhsig vom Rèètsel bringt vilicht ous ouhralter Zyt e Légànde, frusch ous em Ofe na warm – ound dië gaat nàmli–ch e soo:

’S isch ano domini dréjedryssg gsy, wo de Jesus dour t’Heull isch, Oornig go mache bim Dys – glychzytig sturzt vom Olymp T’Schaar vo de Geutter, dië schlyched dour t’Wàlt; ooni Opfer ound Ykumft lyded si bitteri Noot – stéleloos, ooni es Amt. Truëbsàlig schuttlet de Zeus syni Mèène, doch niëne–n es Béébe Git’s drouhs i–r Èrde na Heull – sogaar de Himel blybt still. „Hermes“ mit klèèglicher Stimm rédt de Zeus „bisch doch amig so schlaw gsy, Dou wàisch doch imer en Trigg – hilff is, ych bitt di, myn Soon.“ Drouhf ziët de Hermes ous synere Tàsche–n es Stààbli ound làchlet: „Uberaal nim i dèè mit – das i na zawbere cha. Ares, nimm g’Gstalt aa vom hàilige Géorg“ soo sàit er zoum Chriëgsgott, ound langt en aa mit em Staab – „louëg gouët, bi glych wélem Chriëg, woo de Sankt Géorg touët bystaa ound hilff dou de–r andre Partéi. Rych wèrde chasch dou deby – stàndig git’s Wéirawch fur dych.“ Drouhf louëgt de Hermes de Paan aa, er gaat zouë–n em ane–n ound mit em Zawberstaab langt er en aa: – „Schwaarz séig dou ganz vole Rouëss, dou chasch bim Furscht vo de Toote–n i–r Ounderwàlt Sééle verschrécke.“ Choleschwaarz wirt aw de Dys – Hèurner aw git’s em am Chopf. „Dyr, Aphrodite, ound dyr, liëbe–n Eros, brouhch ych kài Verwandlig zawbere, will euji Macht – phalted er soo oder soo. Eros, vo dym Pfyl verwoundet, git’s Hàilig vo grawsaamem Lyde nou–r, Aphrodite, bi dyr – nou–r uber t’Liëbi elài.“ „P’Macht vo dym Pfyl“ mischt de Phoibos si–ch y, „ha–n i sàlber erfaare, àinewààg, als en Proféét – gséé–n i verouhs, wië’s ï gschéét. Dië wo si–ch eujere Macht ounderwèrffed, jaa, euji Veréérer, wèrded als sundig verdammt – grawsam verachtet ound gstraafft. Zwaar laat si Jesus vo–n eujere Diëneri t’Zèèje verchusse, abtreuchne mit ire Haar – Sunderi nànnt er si glych. G’Gattin, wo–n Eros, din Pfyl hàt zoum Freumdgaa verlàitet, réttet er zwaar aber doch – nou will all’s glyche–n aw tuënd. Yr sàlber wèrded verpeuhnt, ounderdrouckt ound verachtet.“ Soo rédt de Phoibos ound sàit: – „Hermes, aw ych brouhch di neuhd. Kàin vo de Chrischtliche Geutter hétt Chraft ggnouëg zoum myni Ross lànke, Aw ires Liëcht neud, de Pawl – chèèm wàg de–n Aafàll i Fraag.“ „Schwyg !“ hèrrscht de Zeus en jétz aa, „oder sàg, wië dou myr hilfsch, wànn t’chasch. Myr ound de Hera, daas isch – jétz doch dië alleréérscht Fraag!“

 „Nou chli Gédould“ mahnt de Hermes, „fur dych isch en Plaan scho paraat,

’s wèèr aber neud e so schlaw – wànn en scho jétz grad verraat. Hera, dou Mouëtter vom Schmydgott, nimm ’s Ouhssèè vo–r Gottsmouëtter aa, nimm i me Straalechranz dyn – Soon als es Bébé ouf t’Schooss. Sicher findtsch dou màngi Bildsteuck, Kapàle–n ound Chile–n ound Deuhm. Cha doch p’Marya ouf kàn – Fall stàndig uberaal sy. Ousserdèm mouës si a mànge–m Altaar wider andersch go bystaa. Làider chasch, Zeus, dou neud glych profitiëre–n ound nàbe si hystaa: Josef chawfft dyr niëmer ap – Frawehéld wo dou ja bisch. Myr, Vatter, Dou ound aw ych, mer verwandled is bééd in Sankt Petrus. Wàttergott bisch ja scho lang – ych bi de–r alt Psychopomp. Gaa, wànn de Petrus am Himelstoor huëtet, em Wàtter go louëge, uëbt dànn de Petrus am Blitz – staa dànn am Ygang halt ych. Trifft jétz de Schlusselverwalter sych sàlber soo flyssig am schaffe, ggwuss chounnt er bald nume drouhs – gaat mit sym Àngeli ouhs. Soo“ schluusst de Hermes syn Pricht, „isch fur euïseràis Geutter doch gsorget. P’PallasAthene ruëfft : „Halt ! – Wië aber hilffsch dou dànn myr ?“ Trouhrig louëgt daa syner Schweuschter de Grànzuberwacher i t’Awge: „Geuttin vo Maass ound Vernoumft – dou hàsch bi–n Chrischte kà Platz.“

Droum staat en Petrus im Himel am Ygang ound àin huëtet ’s Wàtter. Ousserdèm hàt na de Dritt – Zyt fur en Boumel zou zwàit.

=======

Geutterstourz

„Hut hàts de Petrus doch gouët ggmàint mit euïs“ hàt me–n amig na ggsàit gghaa

„ Petrus schick moorn pitti t’Sounn“ – Péétrouss ? wië chounnt dèè dezouë ?

Isch dèè neud stàndig am Ygang zoum Himel ound pruëfft wèr tèurff ine ?

Boummlet dèè neud euppedië – mit eme–n Àngel zou zwàit ?

T’Leuhsig vom Rèètsel bringt vilicht ous ouhralter Zyt e Légànde,

frusch ous em Ofe na warm – ound dië gaat nàmli–ch e soo:

’S isch ano domini dréjedryssg gsy, wo de Jesus dour t’Heull isch,

Oornig go mache bim Dys – glychzytig sturzt vom Olymp

T’Schaar vo de Geutter, dië schlyched dour t’Wàlt; ooni Opfer ound Ykumft

lyded si bitteri Noot – stéleloos, ooni es Amt.

Truëbsàlig schuttlet de Zeus syni Mèène, doch niëne–n es Béébe

Git’s drouhs i–r Èrde na Heull – sogaar de Himel blybt still.

„Hermes“ mit klèèglicher Stimm rédt de Zeus „bisch doch amig so schlaw gsy,

Dou wàisch doch imer en Trigg – hilff is, ych bitt di, myn Soon.“

Drouhf ziët de Hermes ous synere Tàsche–n es Stààbli ound làchlet:

„Uberaal nim i dèè mit – das i na zawbere cha.

Ares, nimm g’Gstalt aa vom hàilige Géorg“ soo sàit er zoum Chriëgsgott,

ound langt en aa mit em Staab – „louëg gouët, bi glych wélem Chriëg,

woo de Sankt Géorg touët bystaa ound hilff dou de–r andre Partéi.

Rych wèrde chasch dou deby – stàndig git’s Wéirawch fur dych.“

Drouhf louëgt de Hermes de Paan aa, er gaat zouë–n em ane–n ound mit em

Zawberstaab langt er en aa: – „Schwaarz séig dou ganz vole Rouëss,

dou chasch bim Furscht vo de Toote–n i–r Ounderwàlt Sééle verschrécke.“

Choleschwaarz wirt aw de Dys – Hèurner aw git’s em am Chopf.

„Dyr, Aphrodite, ound dyr, liëbe–n Eros, brouhch ych kài Verwandlig

zawbere, will euji Macht – phalted er soo oder soo.

Eros, vo dym Pfyl verwoundet, git’s Hàilig vo grawsaamem Lyde

nou–r, Aphrodite, bi dyr – nou–r uber t’Liëbi elài.“

„P’Macht vo dym Pfyl“ mischt de Phoibos si–ch y, „ha–n i sàlber erfaare,

àinewààg, als en Proféét – gséé–n i verouhs, wië’s ï gschéét.

Dië wo si–ch eujere Macht ounderwèrffed, jaa, euji Veréérer,

wèrded als sundig verdammt – grawsam verachtet ound gstraafft.

Zwaar laat si Jesus vo–n eujere Diëneri t’Zèèje verchusse,

abtreuchne mit ire Haar – Sunderi nànnt er si glych.

G’Gattin, wo–n Eros, din Pfyl hàt zoum Freumdgaa verlàitet,

réttet er zwaar aber doch – nou will all’s glyche–n aw tuënd.

Yr sàlber wèrded verpeuhnt, ounderdrouckt ound verachtet.“

Soo rédt de Phoibos ound sàit: – „Hermes, aw ych brouhch di neuhd.

Kàin vo de Chrischtliche Geutter hétt Chraft ggnouëg zoum myni Ross lànke,

Aw ires Liëcht neud, de Pawl – chèèm wàg de–n Aafàll i Fraag.“

„Schwyg !“ hèrrscht de Zeus en jétz aa, „oder sàg, wië dou myr hilfsch, wànn t’chasch.

Myr ound de Hera, daas isch – jétz doch dië alleréérscht Fraag!“

„Nou chli Gédould“ mahnt de Hermes, „fur dych isch en Plaan scho paraat,

’s wèèr aber neud e so schlaw – wànn en scho jétz grad verraat.

Hera, dou Mouëtter vom Schmydgott, nimm ’s Ouhssèè vo–r Gottsmouëtter aa,

nimm i me Straalechranz dyn – Soon als es Bébé ouf t’Schooss.

Sicher findtsch dou màngi Bildsteuck, Kapàle–n ound Chile–n ound Deuhm.

Cha doch p’Marya ouf kàn – Fall stàndig uberaal sy.

Ousserdèm mouës si a mànge–m Altaar wider andersch go bystaa.

Làider chasch, Zeus, dou neud glych profitiëre–n ound nàbe si hystaa:

Josef chawfft dyr niëmer ap – Frawehéld wo dou ja bisch.

Myr, Vatter, Dou ound aw ych, mer verwandled is bééd in Sankt Petrus.

Wàttergott bisch ja scho lang – ych bi de–r alt Psychopomp.

Gaa, wànn de Petrus am Himelstoor huëtet, em Wàtter go louëge,

uëbt dànn de Petrus am Blitz – staa dànn am Ygang halt ych.

Trifft jétz de Schlusselverwalter sych sàlber soo flyssig am schaffe,

ggwuss chounnt er bald nume drouhs – gaat mit sym Àngeli ouhs.

Soo“ schluusst de Hermes syn Pricht, „isch fur euïseràis Geutter doch gsorget.

P’PallasAthene ruëfft : „Halt ! – Wië aber hilffsch dou dànn myr ?“

Trouhrig louëgt daa syner Schweuschter de Grànzuberwacher i t’Awge:

„Geuttin vo Maass ound Vernoumft – dou hàsch bi–n Chrischte kà Platz.“

Droum staat en Petrus im Himel am Ygang ound àin huëtet ’s Wàtter.

Ousserdèm hàt na de Dritt – Zyt fur en Boumel zou zwàit.

>>>>>>>