Page Title: Gedicht auf Züritüütsch, Gott ist die Liebe, zum herunterladen für mp3 player, IPod – Gedicht auf Zürichdeutsch, Züri–Deutsch. Züridütsch ist ein Schweizer Dialekt im Alemannischen (Süddeutschen) Sprachraum.,
URL: http://www.pro–zurituutsch.ch/PodCast/Gottesliebe + http://www.pro–zurituutsch.ch/uploads/PodCast/Gottesliebe.mp3,
Description: Gedichte, Geschichten, Essays, Glossen und Streitgespräche auf Zürichdeutsch der Stiftung zur Förderung Zürichdeutscher Literatur, Gedichte, Essays und Geschichten in PodCasts zu Themen wie Züritüütsch, Politik, Umwelt etc. auf Zürich–Deutsch. Züridütsch ist ein Schweizer Dialekt im Alemannischen (Süddeutschen) Sprachraum.
!! Gott isch t’Liëbi
E bitterbeuhsi Légànde vom Félix Wyss.
Waarhaftig gsàgnet isch èr ganz elài vo Gèrmaaniaas Seuhn,
Èr wo dour Fuëgig vo Gott ----i schnééwyssem Ggwand ouf em Troon
Gott sàlber vertritt, ound dië Schlussel wo Jésouss pèrseuhnli
Sym Naachfolger hàt ubergèè ----hébet er féscht i sy–r Hand.
Dië Schlussel zoum leuse–n ound pschluusse daas Toor zour Verdamig ouf Ééwig,
Daas Pfèurtli aw zoum Paradys. ----Fur daas hàt er sy ja scho pbrouhcht:
Sym Voorgànger hàt er béràits scho daas Pfèurtli es Spàltli wyt ouhfggmacht,
Ouf villfache Wounsch vo de Luut----populi DEI vox sit.
’S isch waar, ganz elàige dië Chile, wo–n èr jétz de Schéff isch, macht sàlig.
’S Làbe wo chounnt nach em Tood----hébet jétz èr i sy–r Hand.
Ébefalls grooss isch de Rouëm vo sym Hirtebriëf: „Gott, daas isch t’Liëbi“
„Vo Hèrze séllsch gèèrn haa dyn Gott----dyn Nèuhchschte so vill wië dou dych,
Daas sind dië zwoo éérschte Gébott“ hàt de Chrischtouss ja synerzyt ggrédt.
De waarhaftig Ggsàgnet béwyst----Dië chrischtlichi Liëbi dour Taat:
Nach Ischtamboul ràist er zum Moufti ound git em verseuhnli sy Hand.
Dië git er sogar na em Kung----sym fruënere Stouhdiëkoléég.
En Maa lyt schwèèr chrank, fascht wië toot im Spitaal, er béwégt knapp na t’Awge,
Souscht isch er vollkome laam----t’Maschine mouës schnouhfe fur ihnn.
Scho lang hàt er ggwusst, das ’s soo chounnt ound er wott i dèm Zouëstand neud làbe.
Ound droum hàt er aw prozidiërt----erlawbt wèrde séll ihmm de Tood.
Daas Élànd, bi wachem Verstand als e Lych oumeligge séig fourchpbaar,
Er pochi ouf’s Ràcht ouf syn Tood.----Zoum Làbe verourtàilt en ’s Ggricht.
En Aarzt hàt Verbarme–n ound git em es Mittel, soo das er nuut gspuuri,
nimmt de Mouët zàme–n ound stéllt----de Stroom wo de Schnouhf béwurkt, ap.
Dankbaar dië trouhrig Familje ersouëcht oum dië kirchlich Béstattig.
„Nài, daas git’s neud“ sàit de Hirt----„’S Làbe–n isch ’s allergreuhscht Gschànk,
wo Gott i sy-r grànzloose Liëbi àim git, ound wèr daas wider zrougg git,
oundankbaar gàg de Liëbgott----dèè séig fur ééwig verdammt.
Ound das daas fur sàmtlichi Gleuïbige klaar séig, sétz ych jétz es Zàiche:
Wèr ’s Làbe neud haa wott hàt nuut----z’souëche–n im ghàiligte Hèrd“.
Znacht hàt dèè Hirt en Erschynig: de hàilig sankt Pawlouss pèrseuhnli
Staat wië–n es Gspàngscht vor sym Bétt----maant mit em Finger ound rédt:
„Gédouldig isch t’Liëbi ound guëtig, neud yfere–n ound neud plagiëre
touët si, si blaast si neud ouhf----nuut macht si, wo sych neud ggheuhrt.
Si souëcht e kàs Àiges, kà bitteri Ggfuul laat si ouhfchoo, kàs Ouràcht
Miëch ere Freuïd, nài si freuït----sych uber t’Waret elài.
Ound ales vertràit si ound glawbt si ound hofft si ound touët si erdoulde.
Wànn dou aw na so scheuhn rédtsch----fèèlt t’Liëbi so schwàtzisch nou Blààch.
„Apage Satanas !“ ruëft jétz de Séélehirt, trouckt ouf de Liëchtchnopf.
Sofort wirts héll ound dèè Gàischt----laat sych jétz niëne méé gséé.
Gaat aber touhsigi Hèrze–n i Room goge psouëche–n ound dië
Béglàited de Toot a sys Graab----erwysed em syni létscht Éér.