Vom hàilige Tàmpelschatz ! Dèè Gessius hétt ja cheune tànke, das es zoum Chlapf chounnt.“
Dië politische Zàmehàng mached em Bénjamyn Ydrouck, er macht sych syni àigene Gédanke–n ound frèuhget: „Hàt er vilicht sogaar wéle provoziëre ?“
Ésra: „Cha–n aw sy. Jédefalls, sit em … jà waart jétz. Natuurli–ch isch z'Room wider en neuje Kàiser, de Néro.“
Es Ggrucht, wo me–n uber dèè Impéraator verzéllt, hàt t'Myrta synerzyt séér béschàftiget: „Dèm syni Mouëtter hàt doch irem Gatte Claudius i sym dryzààte Régiërigsjaar vergifteti Pilz sèrviërt 1, zoum ire Soon zoum Kàiser mache laa.“
De Ésra git nuut ouf so Ggrucht: „Verzéllt worde–n isch màngs. Jédefalls im zweulfte Jaar vo dèm Kàiser Néro 2 buutet e Trouppe Zéloote–n i groosse Pbiët vo Joudèèaa de Reuhmische–n Arméé wuëtigi Kàmpf. Im Volch wirt ggjoublet, ound myr vom ggmèuhssigete Klérouss sind natuurli niëmer méé. Als Défètischte, als Heusi wèrde mer verschryë, schlimer na, als korroupt ound als Verrèuhter. De Rabbi Jochanaan ben Sakkai sétzt sych tapfer fur Verhandlige–n y, aber bald lost chouhm méé eupper ouf en, ound dànn de Gipfel, de Hooépriëschter Ananias ben Nédébajos wirt vo me–n Éxtrémischt ermordet, wo–n er am ouhshandle vo me–n éérevole Fride mit Room isch. Wo dànn im Hèrbscht t'Zéloote daas Reuhmische Héér vom Statthalter Cestius Gallus zàmeschleund, tèurff niëmer méé vor de Reuhmische–n Ubermacht warne; als sogénannte Volchsfind muësst me sych ouf 's Schlimmschte ggfasst mache. Dië oumbéquèèm Waret wott niëmer ggheuhre. Deby bringed 's dië dréi màchtigschte vo de–r Opposizjon neud fèrtig, sych ouf e ggmàinsami Stratégy z'àinige, nài, de Johannes Gisaléus, de Symon bar Giora wië de Joséf ben Matitjahou, jéde wott de Greuhscht sy. Scho 's Jaar drouhf, feuïf Jaar isch's hèèr, 3 cheumed 60'000 broutaali Kèrli ounder em Vespasianus mit Fuur ound Schwert i Galilèèaa ound Joudèèaa cho wuëte.“
„Daas ha–n ych erlàbt !“ ruëfft ouhfggrégt de Bénjamyn: „Ound dië broutaale Siëche schleund euïsi Trouppe zrougg ound cheumed gnaadeloos euïs Zivilischte cho morde. Ouf offenem Fàld wirt me packt, anderi wèrded in iri Huuser zwounge, drin wirt plunderet ound dànn aazundt. Imer wider treuïm i znacht vo dèm Poldere, dém Ggschréi vo Luute wo neud ouse cheund, fuurch mi vo déne Reuhmer wo mit Grinse Chinde z'toodschleund, im Trawm prèzys wië's gsy isch. Alti, hyféligi Luut tuënd s' nou so vertrampe. Éérewort, daas sind kà Soldaate, s' sind Métzger wo neud hèured, vor t'Lyche–n im Blouët schwumed, de ganzé Platz vole. Ych sàlber verwache mit stourmem Chopf ounder zwoone toote Frawe. Uberaal touët 's mer wéé, Angscht hani, i blybe ligge–n ound mache kàn Mouggs bis i t'Nacht ië. Am Morge – Tootestilli. Nou p'Veugel ggheuhr i mit Hund stryte–n oum Flàisch, daa schlych i–ch ap. Vo myne–n Éltere, Bruëdere … hani nië nuut méé ggheuhrt …“ De Schlouss verstickt am Schlouchzge.
T'Myrta hàt sych in irer Hàimet a t'Role ggweunt gghaa vo de Vernumftige, de Verantwortigsvole, wo daa isch fur iri ggmuëts–chranki Schweuschter. Si hàt sych imer wider ggusseret uber dië Oumstànd, dèè Èrger, dië Schand, wo–n ire t'Myrta soo màngisch aneggmacht hàt – aber, sit iri Schweuschter nume daa isch, fèèlt ere–n eupper. Soo isch es choo, das si synerzyt dië Rahél, psounders aber aw dèè Pourscht i's Hèrz schluusst; scho doo, wo me–n en als Huuffeli Élànd aatroffe hàt. Jétz nimmt si de Bénjamyn i t'Èrm: „Jétz hàm–myr Dych gèrn.“
„Soo verzwyflet isch es“ nimmt de–r Ésra de Fade wider ouhf, „Dië Éxékouzjons–Kohorte hàt de Statthalter vo Aléxandria z'Hulff ggrouëffe zoum euïse–n Ouhfstand zàmeschlaa. 50'000 Joude opferet daas Massacker, ound schliëssli fallt mit de Stadt Jotapata na euïsi létschti Baschtjon. Àinzig Jérousalém blybt doo na in euïser Ggwalt; ound beuhs gaat's déét zouë. T'Volchswouët richtet sych scho aw gàg t'Reuhmer, dië hànd ja gouëti Waffe, vor alem aber gàg euïs sogénannti Défètischte. Myr hànd dië Kataschtrooffe gséé choo, myr hànd ggwarnt ound si wéle verhindere, ound myr séled jétz tschould sy draa ! Ych mouës fluchte. Uber p'Bèrge sétz i mi–ch ap nach Damaskouss, wo–n i wott oundertawche. Daa triff i na méé Fluchtling, ound jé méé euïses Gruppli wachst, déschto wéniger cheumer is verbèrge vor de Reuhmische Kontrole, aber aw vor de Zélootische Wèrber, wo broutaal fur iri Arméé rékroutiëred. Sogar euïse Bénjamyn hétti sych muëse mit syne zàà Jaare fur dèè zwàckloosé Widerstand opfere. Wo mer muënd de Mord a béfrundete Diënschtverwàigerer erfaare, entschluussed is euïser paari zour Floucht. Mer souëched es Land im Fride, wo–n euïsi chly Grouppe sych cheuni niderlaa bis as Làbesànd. Ouf jéde Fall neuïme hy wo neud Room régiërt. Soo verschlaat's is bald daahy, bald dééthy. En Tàil trànnt sych vo–n euïs i Pèrsje, ander blybed erscheupft i Babilon, dère–n ousumpaatische Stadt, ound myr cheumed imer wyter in Oschte.“
„Jaa, Babilon !“ ruëfft de Bénjamyn: „déét isch t'Rahél vo me Chèrzehàndler ggschnappt worde ! “ Dèè Pourscht isch nach dèm Massacker, wo–n er uberlàbt hàt, vergélschteret oume ggirrt ound vo de Myrta ound ere Rahél i me trooschtloose Zouëstand, mouëtloos ound halb verhoungeret, ouhfgglàse worde. Im Lawff vo de ggmàinsame Wanderig findt er sych sàlber allmèuhli wider ound wirt zou me wèrtvole Mitglyd vo de Grouppe, wo sych dour dië freumdi Gàged dourekàmpft. Nametli chounnt er dië Rahél gèrn uber, si wirt es paar Jaar élter gsy sy ound p'Mane hànd ere naagglouëget. Oumso méé mag 's en, wo si z'Babilon ouf em Mèèrt mit eme Hàndler ounder irgend eme Voorwand verschwindt, ound me kà Spouhr méé vonere findt. Fur de Bénjamyn isch dië Trouhr jétz gàgewèrtig; de–r Ésra aber faart àifach wyter:
„Mer wèrded jétz euppe feuïf Jaar ounderwàggs sy 4. Ych glawbe, i tèurffi fur ali réde, 's wèèr gouët, mer cheunnted is àntli neuïme niderlaa, neuïme blybe.“
„Feuïf Jaar sind er ounderwàggs ?“ de–r Éhoudi: „daa hànd er sicher màngs ggséé ound màngs erlàbt !“
Drouhf de–r Ésra: „Langi ound schwèèri feuïf Jaar, daas sind s' gsy, feuïf Jaar vole Strabaze. Hounger, Tourscht ound Aabetuur hà mer ouf euïsem Wààg doureggmacht. Mych plaaged aber am èrgschte dië réligjeuhse Zwyfel. I meucht Di–ch aber neud langwyle mit dèm. Aber euppis mèrkwurdigs isch mer ouhfgfale, jétz, bim verzéle. Myr sind e zàmeggwurffleti Grouppe, Luut vom ounderschidlichschte–n Alter, Hèèrkome, Bildig ound Stand. In Israél hàmer is chouhm gchànnt, vilicht wèèred mer gàgesytig misstrowisch gsy, màngi hétted probiërt, anderi inelyme–n ous louhter Angscht, me sàlber wèrdi ubervoortàilt. I déne feuïf Jaare hàmer aber ggléért, offe sy ound éérli mitenand, mer sind ébe–n oufenand aaggwise. Fascht wuur i sàge, ouf irgend ài Aart verdank i jédem ound jédere mys Làbe. Ound ggmèrkt hani 's jétz bim verzéle. I ha–n àifach ggrédt, soo wië–n ych 's erlàbt ha, nuut hani vertouscht, nuut gscheuhnt, wo–n ych myr doch z'Jérousalém als Farisèèër im Staab vom Hooépriëschter jédes Wort hétti muëse–n uberlégge. – Vilicht intràssjersch Dou di, Éhoudi, ja fur na méé, fur anders ous de Hàimet. Aber ych, i glawb i tèurff fur ali réde; euïs intràssjerts natuurli, wië 's dyr ggange–n isch. Dou hàsch ja t'Hàimet sicher vill vor euïs verlaa ?
Daa laat si de–r Éhoudi neud lang bitte:
„Wië–n yr jétz ja wussed, bin ych en Junger gsy vom Jissài ben Joussouff, Naasrin. Waarschynli hàts Euï scho de Symon ggsàit, syn nèuhchschtgéboorene Bruëder. Myni Floucht hàt mit em Tood vo mym Màischter ound Léérer aaggfange, daas tèurffted jétz euppe viërzg Jaar hèèr sy 5. Im Momànt spillt 's Waroum ound Wië kà groossi Role, vo Béduutig isch blos, das i zou sàbem Zytpounkt Palèschtyna verlaa ha. Na i Galilèèaa, am Abhang vo–n Naftali–Bèrge mit Blick ouf 's Méér find i–ch Ouhfnaam bi me Griëchische Tokter. Bi dèm blyb i–ch es paar Tààg, i ha–n em vill verzéllt ound vill von em ggléért. Nametli hàt èr myr màngs uber dië Boudistische Mèunch erchlèèrt, ound i ha groosse Gglouscht uberchoo, dië sàlber léére kàne. Ound jétz wott i sàlber àine sy. Vo dèm Tokter Zakiris wègg ha mi doureggfrèuhget. I choume–n also uber Damaskouss nach Babilon ound vo déét hànd mi Chawffluut an Pèrsische Golf ggwise. Vo doo aa blyb i–ch imer méé oder wéniger a de Nordkuschte–n ound nach vile Wouche triff i déét en Mèunch mit kaalem Chopf i faalem Ggwand. Ales wo–n er by si hàt isch nuut wéder e Schaale fur 's Àsse. Ounderwàggs han i ggléért, i verschidenschte Spraache mi–ch uber 's alleràifachschte–n ouhstroucke, ound e soo ound mit Schéste ha–n i verstande, das dèè Mèunch prèzys zou so me boudistische Chlooschter pilgeret. I tèurf mi–ch ihmm aaschluusse–n ound vo–n ihmm léér i t'Spraach. Euïsi ggmàinsami Wanderschaft douhret zwài Jaar 6.“
„Wië chounnsch Dou dezouë“ cha si de–r Ésra neud zrougghébe, „Dych eme–n Indische Meunch go aaschluusse ? Wië chasch Dou als Jouhd em Abraham syn Glawbe e dèèwààg verlaa ?“
„Ych verstaa Dych, das dyr als Farisèèer, Schriftgléérte–n ound Priëschter myn Schritt cha wéé touë. Aber nach alem wo–n i–ch erlàbt ha z'Jérousalém bi–n ych neud de–r àinzig, wo de Glawbe–n an euïsi Réligjon verloore hàt. Ounderwàggs verzéllt mer dèè Meunch g'Gschicht vom Chung Asoko. Dèè Fàldhèrr ound Hèrrscher eroberet t'Lànder wyt oume, deby plaaget er broutaal dië Bésygte. Aber dànn gséét er y, wië schuuli das dië lyded ound was èr aastéllt, ound dank Gotamo's Léér wandlet er sych ound wirt wië–n en oumgchéérte Hàntsche. Vo doo aa sorget de Chung Asoko fur 's Wool vo de Màntsche–n ound i sym ganze Rych laat er Inschrifte–n aabringe voler Ysicht fur was t'Màntsche wyterbringt. Yr sind ja a dère Suule verbychoo ouf em Wààg zoum Chlooschter; ébe déét isch so ne Inschrift vom Chung Asoko drouff. Dèè Meunch macht mi–ch aw mit em askéétische Làbe vo me Bàttelmèunch vertrowt. Màngs vo dère Léér vom vollkome–n Erwachte bringt mer myn Fuërer by, wië si Wort fur Wort daa im Chlooschter voortràit wirt; ych méditiëre–n entspràchend syne–n Empfélige ound choume–n àntli–ch i dië Aalaag daa, wo–n i léére, was 's Lyde–n isch, wië 's zoum Lyde chounnt, ound ouf wélem Wààg i 's Lyde cha–n ouhfleuhse. Fur daas ha mi–ch entschide zoum blybe, ound nach ere Proobézyt vo viër Mèunete tritt i–ch y i t'Schaar vo de Mèunche.
„Mych nimmt wounder, wië ound vo waas Dou làbsch ?“ intràssjert si de Symon. Bi–n ihmm cheumed dië làbespraktische Fraage–n an éérschter Stéll.
„Schlaaffe cha–n i–ch i de Pilger–Hèrberig vom Chlooschter ound amig am Morge nim i myni Schaale ound gaa de Dèurffere naa vo Houhs zou Houhs, bis i ggnouëg Zàsse–n i de Schaale ha. Daas git mer myni àinzig Maalzyt vom Taag. Méé brouhch i neud.“
T'Myrta, wo gouët wàiss, was en Màntsch so brouhcht im Làbe, aber aw iri Béglàiter cheund fascht neud fasse, das ound wàge waas de–r Éhoudi mit soo wénig ouhs–chounnt ound éérscht na zfride schynt.
„Yr tèurffed neud vergàsse, das i scho i Palèschtyna em Jissài syn Junger gsy bi. Màngs vo dèm, wo–n èr is ggléért hàt, triff i daa wider aa, alerdings ouhsfuërlicher ound tuuffer ound grundtli–ch erchlèèrt. 7
De Ésra als Priëschter hàt aber na e Fraag: „Dou, Éhoudi, wirsch doch neud euppe freumdi Geutter haa ?“
„Geutter ?“ de–r Éhoudi, „Natuurli hànd dië Màntsche z'Indje iri àigene Geutter. Dië cheumed aber i dère Léér, wo–n ych stoudiëre heuhchschtes am Rand voor.“
Nachdèm also dèèwààg de–r éérschté Ggwounder ouf bééde Syte gstillt isch, macht me sych a dië praktische Problém vom sàdle–n ound làbe–n i de neuje–n Oumgàbig. De–r Ésra isch ja z'Jérousalém im Heuhche Raat en béduutende Priëschter gsy. Èr macht sych schwèèri Voorwurff, das er em jungschte vo de Fluchtling, em Bénjamyn, syn réligjeuhse–n Ounderricht dië langi Zyt e dèwààg vernaachlèuhssiget hàt, ound macht érnschthaft mit em ap, er wèrd em jétz àntli dië Ounderwysig ertàile, wo wàret de lange–n Irrfaart so straafbaar gglitte hàt.