Antworte:
Daas hà doch kàn Spitz sàgi me–n eupperem, wo màint es gèèb euppis Gschyds mit x–euppis baschtle.
Daas isch doch Hans was Hàiri nimmt eupperem de Wind ous de Sàgel, wo màint, syni Métoode séig dië Bésser.
De Glawbe macht sàlig wirt gsàit, wànn eupper ouf e klaari Fraag antwortet: „i glawbe“.
Es isch mer neud droum gsy isch t'Antwort ouf p'Fraag, waroum me t'Ouhfgaabe neud ggmacht, oder kài Antwort héb wéle gèè.
Ouf e toumi Fraag gheuhrt e toumi Antwort erlawbt àim sàlber e zynischi Antwort, zoum Byspyl:
– Waas ? En Fouchs isch kàn Haas.
– Was isch ? Méé Wasser als Fisch.
– Was isch loos ? Ales wo neud aaggmacht isch.
Àxgusi
Jànou, dànn hàt dië aarm Séél Rouë wà me trotz bésserem Wusse–n em Fride zliëb naagit.
I ha–n e Chrott im Hals gghaa wàme–n en Satz neud hàt cheune gaxe, wo me hàt wéle.
Ooha làtz, hine–n ouse isch t'Entschouldigoung, wànn àim ounwillkuurli–ch en Ouhsroutscher passiërt isch, wo–n eme nétte–n ound sympaatische Tup wéé touët.
'S touët mer làid, aber 's isch mer glych wèèr àigetli am Platz, wànn àim ounwillkuurli–ch en Ouhsroutscher passiërt isch, wo–n eme–n ounsympaatische Tup wéé touët.
Verchéért statt làtz sàit me, wàn àim en Fèèler paassjert isch.
Béraatig:
Dànn souëchsch's jétz bis 's hàsch isch de gouët Raat, wànn eupper sàit, er héb euppis verloore.
Daa mouësch jétzt wurkli nuut méé wéle–n inepfluumle gaat fur zytlich wië ruumlich inezwànge.
Mach t'Apitéégg zouë isch de schoonend Hywys, das àine mit offenem Hoseschlitz oumelawfft.
Mouësch doch neud uberaal na euppis drypfluumle wéle wànn en Arbet so zàmetrouckt isch, das 's kà Gattig macht.
Mouësch halt dys Fudli loupfe, wàn t'wottsch zou euppis choo sàit me–n eme fouhle Siëch.
Neud joufle; 's gaat nou lènger wurkt am Béschte bi eupperem, wo me vorane zoum pràssjere aagspornt hàt ound wo drouhf im Uberyfer euppis verhéit.
Neud morggse, soo verhéisch blos na euppis mouëme–n eupperem raate, wo verbisse probiërt mit Ggwalt e Tucke vom Objàkt z' bézwinge.
Mach t'Apitéégg zouë isch de schoonend Hywys, das eupper mit offnigem Hoseschlitz oumelawfft.
Neud lougg laa gunnt en Sprouch zoum eupper, wo de Pfoupf dousse–n isch, aastachle.
Nutzt's nuut, so schadt's nuut Mit dèm Satz cha me praktisch jédi Empfélig komàntiëre, nametli–ch aw e médizynischi Béhandlig.
'S isch nou dië éérschte zàà Jaar bis me sych draa ggweunt isch eupperem z'raate, wo schuuli–ch uber e neuji Pflicht, uber es neuïs Lyde chlagt.
Vom Gheuhresàge léért me luuge maant zou Skepsis.
Wànn dou Chrouht ound Ruëbli dourenand machsch, so hàsch am Ànd wéder Fisch na Vogel.
Was me hàt, das hàt me maant àim, vo jédere Gglàgehàit z'profitiëre.