Koultourkampf:
I sàbere Zyt, wo Katolike–n ound Réformiërti sind enand go ouf de Grind gèè, hàt me sych gèrn aw uber Bruuch vom Gàgner louschtig ggmacht, èènli wië im àinezwànzgischte Jaarhoundert Karikatoure ggwussi Mouslim bis ouf's Blouët ràized.
Hàt de Priëschter wider de Hookouss–Pookouss apglaa ? Mit dèm Zawbersprouch vo Préschtidigitatoore séll's Euïcharistische „hoc est corpus“ heuhch ggnaa worde sy.
Ous em Schweuhre (Wànn ych neud ouschouldig bi, séll Gott mi straaffe) sind Fluëch worde:
Gopfryd Stoutz, Gopf fèèrt Ami 1, Gottsackzémànt ound vili èènlichi Fluëch sind Euïfémisme vo „Gott verdami mych“.
Gopfertoori isch apglàitet vo „Gott vertoori“ (myni Fàlder, wànn i neud t'Waret sàge).
Oo dou verbrànnti Sagi isch évàntwéll e Verballhornig vo „oo venerati sancti“
Oo dou verbrànnti Zàine schynt ous „oo tu, veneranda cena“ worde sy.
Loob ound Anerchànig: Nach langem Wèèrwàise hàmer is doch na entschlosse, Loob ouhfznèè. (Glych das mer niëmerem wétted syn Charakter verdèrbe).
Dou hàsch de Nagel ouf de Chopf tupft fur e prèzysi ound wichtigi Wortmàldig.
Er (Si) hàt deby ouf de Stockzààne gglachet anerchànnt en ggwusse Hang zour Irony i syne–n (ire–n) Usserige.
Hàsch èumel de gouët Wile zàiget mit déne Wort anerchànnt me–n en erbèrmlichi Làischtig.
Jétz hàsch de Vogel apgschosse wànn eupper nach vile muëde Bytrèuhg àntli euppis gschyds ousegglaa hàt.
Soo, gaat dyr de Chnopf doch aw àntli ouhf isch am Platz, wàn es Schuëlerli, wo sych souscht nië màldet, es paar Maal e richtigi Antwort ggsàit hàt.
Yr hànd màini Négel mit Cheupf ggmacht, momoll wàn e Grouppe–n e souhberi Arbet abliferet.
Mààss:
Àine–n elài glawbt's neuhd, zoum ouhstroucke, wië grooss de Bleuhdsinn séig.
Dèè (dië) hàt ja gchrampfet, em Tuufel es Oor ap wànn eupper verouckt vill oder lang sych fur en Arbet ygsétzt hàt.
Dèè (oder daas) isch kàs Haar bésser, wéder der ander sàgi me zoum diplomaatisch abesétze. (vgl. ounder Fortouna).
Dèèwààg toumm cheund nou zwéé sy, àine–n elài schafft's neud isch dië koràkt Bémèrkig fur en Entschàid, wo–n àim sàlber schiër stigelisinig macht vor Teuïbi.
Du mouësch na vill léére sàit me–n eupperem, wo–n en Fèèler macht.
M. isch en Dràck degàge zoum ounderstryche, N. ség scho euppis bèuïmigs (groosses, wichtigs).
Scheuhner nutzti nuut béduutet es heuhchs Mààss vo euppisem, gouët oder schlàcht, liëb oder beuhs. (Z.B.: daas schiffet wider, scheuhner nutzti nuut).
'S isch neud zoum sàge, wië … cha me–n aabringe, wànn 's … uber 's Booneliëd gaat.
'S mag ine cha–n aabpraacht sy, wàn eupper frèuhget: „isch es stràng ?“, wànn de Chàllner frèuhget: „wië moundet's (sic)“, oder wànn denaa eupper sàit: „Isch dië Ouhssicht daa neud hèrrli ?“ (vgl. aw ounder Taggsiëre).
Nyd:
Dyr isch daa es ggmèèts Wisli in Schooss gghéit bringi me–n aa, wàme findt, dèè héig doch ouverdiënts Gluck gghaa.
Dië Toume hànd halt imer Gluck empfillt sych z'sàge, wà me schlaw gsy isch ound es Vèurteli ergatteret hàt (Vgl. aw ounder „Toumm“).
Jànou, de Tuufel schysst an àin Houhffe git me–n eupperem zrougg, wo sych empeuhrt uber es Brouhtpaar ous zwoone schwèèr pbolschterete Familje.
Màngmaal findt e blindi Sow en Àichle vgl. „Dyr isch daa es ggmèèts Wisli …“ (Vgl. aw ounder Fortuna).