Allerhand:
Am Sàili abelaa touët me–n eupper, wo me cha–n a de Naase–n oumefuëre.
Dour 's Band wègg sind daas doch Schloufi. E politisch ounkoràkti Verallgémàinerig.
Doo hànz mi–ch im Rààge staalaa isch z'chlaage, wànn 's àim wië pstéllt ound neud apgholt zmouët gsy isch.
Èr (Sy) wott màini na heuhch ouse isch i me Toonfall z'sàge, wo Zwyfel ouhstrouckt uber eupper, wo sych énorm fur g'Garièère–n ysétzt.
Hàsch Cheuschte ? isch dië kameraadschftli Fraag, wà me gséét, wië àine gàge t'Tèchnik vo me Gàgestand kàmpft.
Souscht staasch dànn mit apgsaagete Hose daa mit dèm Satz warni me–n eupper vor eme kuëne Plaan.
Touësch wider gàischtig sàndele ? frèuhgi me–n e Pèrson, wo zou–n ere–n àifache Fraag komplàxi Théorye–n entwicklet.
Anerchànig
Daas isch zoum schuusse gsy ! isch de bégàischteret Ouhsrouëff, wà me vo me–n ubermuëtige–n Aalaass oder eme Lachaafall uber en groossaartige Gloon verzéllt.
Dië (Dèè) séig schynts es gschyds Houhs cha me–n uber eupper hinenoume sàge, wo–n àim ééner ounverstàndtli–ch oder kompliziërt ttounkt.
Dou hàsch màini na vill im Sinn isch en verborgnige Tadel fur eupper, wo–n ouhffélig ousepboutzt an es Fàscht gaat.
Mit dèm hàsch na 's Chriësi ouf de Tourte séll me–n eupperem sàge, wo–n e Làischtig pbraacht hàt, wo me nië zouëtrowt hétt.