Styg y i t’Zytmaschyn:
Mer faared uberliëchtgschwind
Hindersi gàg fruëner
I Zyte wo verby sind
Namaal so ubermuëtig
Lache wië synerzyt
Namaal daas Wéé go gspuure
Wo brànig ’s Hèrz verschnydt.
Doch wéttsch dou fursi faare,
erfaare was na chounnt ?
so stoossisch aa a–r Liëchtmouhr:
soo uberhéll macht blind.